شبه جزیره و پناهگاه حیات وحش 69 هزار هکتاری میانکاله بهشهر در سواحل دریای مازندران که تا خلیج گرگان امتداد دارد، از دو محیط آبی با وسعت 45 هزار هکتار شامل خلیج و تالاب میانکاله و خشکی با وسعت حدود 24 هزار هکتار است. پناهگاه حیات وحش میانکاله به جهت برخورداری از معیارهای کنوانسیون رامسر به عنوان یکی از پایگاه‌های کنوانسیون رامسر ثبت شد و به لحاظ وجود میراث‌های فرهنگی، آثار و ابنیه‌های تاریخی و زیبا شناختی موجود به عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست سپهر به کمیته برنامه انسان و کره یونسکو معرفی و انتخاب شد.
این پناهگاه مامن پرندگان مهاجری است که هر ساله در فصل سرد سال از سیبری به ایران سفر می‌کنند و حدود یک میلیون و 500 هزار پرنده در 150 گونه عمدتا پرندگان کمیاب و در خطر انقراض عبارتند از قوی فریادکش، حواصیل، لک‌لک، پلیکان پا خاکستری، فلامینگو، اردک سرسفید، عروس‌غاز، غاز پازرد، طاووسک، چنگر و مرگونس سفید که این جانوران در فهرست ممنوعیت تجارت جهانی پرندگان در معرض خطر قرار دارند.
علاو بر پرندگان، میانکاله یکی از مناطق مهم برای تخم ریزی و رشد آبزیان است، خلیج گرگان، میانکاله و آب‌های داخلی حاشیه آن در دریای خزر زیستگاه برخی از مهمترین ماهیان تجاری مثل ماهیان خاویاری و کپور ماهیان حمایت می کنند و علاوه بر آن فک دریای خزر، گاومیش‌ها، اسب وحشی، گربه وحشی، گراز و شغال را می توان در منطقه مشاهده کرد و ناگفته نماند که روزگاری این شبه جزیره پناهگاه ببر مازندران نیز بود و هم اکنون نیز سایت نگهداری ببر در آن دائر شد اما از ورود ببر سیبری به آن تا این لحظه خبری نشد.
آغاز شمارش معکوس برای نابودی تالاب میانکاله/ تاثیر عوامل انسانی در از بین رفتن ذخیره‌گاه طبیعی زیست‌کره در مازندران
0 نظر